Vierde Ochtendsymposium in Mechelen

Mechelen, zondag 21 mei 2017.

 

Het vierde ochtendsymposium, georganiseerd door dertien Marnixringen uit Zuid- en Midden-Brabant, kreeg de titel mee “Het Nederlands, motor van en voor integratie”. Een thema dat brandend actueel is en perfect kadert in de doelstellingen van onze dienstverlenende vereniging.

 

De organisatoren hadden vier gasten uitgenodigd die elk vanuit hun eigen invalshoek visie en toelichting gaven bij het thema: Bernard Daelemans, leraar Nederlands in het volwassenenonderwijs in Brussel, VVB-bestuurslid en hoofdredacteur van  Meervoud, Darya Safai, bekende vrouwenrechtenactiviste, Leen Verraest, directeur van het Agentschap Integratie en Inburgering en Brusselaar Luckas Vander Taelen, gewezen journalist, senator en Europees parlementslid.

 

Vooraf en na het panelgesprek konden de toehoorders genieten van een optreden van Zolotoy Plyos, drie perfect geïntegreerde Russen die op hun instrumenten Russische en Vlaamse liedjes brachten.

 

Het gesprek werd vakkundig gemodereerd door Marc Hendrickx, eerste schepen van Mechelen, onder meer bevoegd voor integratie. De moderator schotelde de gasten vier thema’s voor waarop zich een uiterst boeiend gesprek tussen hen ontspon: kennis van de Nederlandse taal als onderdeel van het integratieproces, de rol van het onderwijs inzake de Nederlandse taal, kennis van het Nederlands als opstap naar werk en de diverse samenleving.

 

Over de kennis van het Nederlands als opstap naar een gelukkig leven in Vlaanderen was iedereen het eens: Nederlands kennen is volgens Leen Verraest onontbeerlijk om zich thuis te voelen in ons land. Jaarlijks volgen 44.000 cursisten lessen NT2 (Nederlands als tweede taal). Darya Safai ging daarbij nog een stapje verder: “Kunnen communiceren in het Nederlands met bakker en buurvrouw is pas de eerste stap. Nieuwkomers moeten zich onze waarden en normen tot de hunne maken !”

 

Luckas Van der Taelen wees op het belang van de kennis van Nederlands in Brussel. Het Huis van het Nederlands en het Vlaams onderwijs worden overrompeld omdat velen weten dat Nederlands de weg is naar werk. Hij pleitte ervoor op zeer assertieve manier het Nederlands te promoten in Brussel. Bernard Daelemans lichtte toe dat in Brussel nog maar traag doordringt dat het Nederlands kansen geeft. Met een boutade zei hij: “Mensen uit de jungle verwerven het Nederlands veel sneller dan Franstalige Brusselaars die om psychologische redenen nog steeds hun neus opsteken voor het Nederlands.”

 

Hij pleitte ook voor meer kwaliteits-bewaking van het onderwijs in Brussel, vooral het onderwijs van het Nederlands in het Franstalig onderwijs. De situatie in Brussel is voor veel Vlamingen een zwarte doos. Het aanbod van Nederlands cultuurleven in Brussel is zeer groot en voor werkzoekenden die Nederlands kennen liggen de jobs in Vlaanderen voor het rapen. Alle sprekers beaamden: we moeten de Nederlandsonkundigen verleiden en charmeren en hen ervan overtuigen dat het Nederlands een meerwaarde biedt. Brussel ligt qua inburgeringstrajecten 12 jaar achter op Vlaanderen, van een beleid kan men er amper gewag maken. De Brusselse politici hebben het Vlaamse model vroeger zelfs bekampt. Luckas Vander Taelen ergerde zich voorts aan het “verkavelingsvlaams” in onze media en vroeg om met anderstaligen steeds in het Nederlands te communiceren in plaats van in een andere taal. Darya Safai beaamde dat: ze sprak consequent Nederlands om ook de nuances in de taal te kennen.

 

Ook het oudercontact kwam ter sprake: men zou nieuwkomers op de een of andere manier moeten kunnen verplichten oudercontacten op school bij te wonen omdat dat de sleutel is tot emancipatie. Inburgering is veel meer dan de taal leren, het is ook het aanvaarden van gelijkheid tussen man en vrouw, scheiding van kerk en staat, vrijheid van meningsuiting, recht op onderwijs… kortom de universele waarden.

 

Marc Hendrickx besloot met een toelichting uit zijn schepenambt. “Mechelen is al jaren actief om via talloze initiatieven met succes de 138 nationaliteiten het Nederlands te leren om de etnisch-culturele verschillen te overbruggen. Uiteindelijk moeten we tot één gemeenschap komen: de Mechelse”.

 

Het symposium besloot met het zingen van het Gebed voor het Vaderland en De Vlaamse Leeuw.

 

Piet Bouciqué,

MR Voorkempen Pater Stracke

 

 

Darya Safai is een Iraans-Belgische vrouwenrechtenactiviste. Door haar deelname aan een studentenmanifestatie in Teheran werd ze bij verstek veroordeeld door de revolutionaire rechtbank. Gevlucht naar België behaalde ze haar diploma tandheelkunde. In het boek ‘Lopen tegen de wind’ beschreef ze haar eigen tocht. Darya Safai kreeg spreekrecht bij de Verenigde Naties.